прасцячо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прасцячо́к | прасцячкі́ | |
| прасцячка́ | прасцячко́ў | |
| прасцячку́ | прасцячка́м | |
| прасцячка́ | прасцячко́ў | |
| прасцячко́м | прасцячка́мі | |
| прасцячку́ | прасцячка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)