прасубста́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прасубста́нцыя прасубста́нцыі
Р. прасубста́нцыі прасубста́нцый
Д. прасубста́нцыі прасубста́нцыям
В. прасубста́нцыю прасубста́нцыі
Т. прасубста́нцыяй
прасубста́нцыяю		 прасубста́нцыямі
М. прасубста́нцыі прасубста́нцыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)