прасты́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасты́ну прасты́нем
2-я ас. прасты́неш прасты́неце
3-я ас. прасты́не прасты́нуць
Прошлы час
м. прасты́ў прасты́лі
ж. прасты́ла
н. прасты́ла
Загадны лад
2-я ас. прасты́нь прасты́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час прасты́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)