прастыту́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прастыту́тка прастыту́ткі
Р. прастыту́ткі прастыту́так
Д. прастыту́тцы прастыту́ткам
В. прастыту́тку прастыту́так
Т. прастыту́ткай
прастыту́ткаю		 прастыту́ткамі
М. прастыту́тцы прастыту́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)