прастро́міць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прастро́млю прастро́мім
2-я ас. прастро́міш прастро́міце
3-я ас. прастро́міць прастро́мяць
Прошлы час
м. прастро́міў прастро́мілі
ж. прастро́міла
н. прастро́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час прастро́міўшы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)