прастрачы́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прастрачу́ прастро́чым
2-я ас. прастро́чыш прастро́чыце
3-я ас. прастро́чыць прастро́чаць
Прошлы час
м. прастрачы́ў прастрачы́лі
ж. прастрачы́ла
н. прастрачы́ла
Загадны лад
2-я ас. прастрачы́ прастрачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прастрачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)