прасто́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прасто́йванне | |
| прасто́йвання | |
| прасто́йванню | |
| прасто́йванне | |
| прасто́йваннем | |
| прасто́йванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)