прастамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прастамо́ўны прастамо́ўная прастамо́ўнае прастамо́ўныя
Р. прастамо́ўнага прастамо́ўнай
прастамо́ўнае		 прастамо́ўнага прастамо́ўных
Д. прастамо́ўнаму прастамо́ўнай прастамо́ўнаму прастамо́ўным
В. прастамо́ўны (неадуш.)
прастамо́ўнага (адуш.)		 прастамо́ўную прастамо́ўнае прастамо́ўныя (неадуш.)
прастамо́ўных (адуш.)
Т. прастамо́ўным прастамо́ўнай
прастамо́ўнаю		 прастамо́ўным прастамо́ўнымі
М. прастамо́ўным прастамо́ўнай прастамо́ўным прастамо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)