прасталюдзі́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прасталюдзі́н | прасталюдзі́ны | |
| прасталюдзі́на | прасталюдзі́наў | |
| прасталюдзі́ну | прасталюдзі́нам | |
| прасталюдзі́на | прасталюдзі́наў | |
| прасталюдзі́нам | прасталюдзі́намі | |
| прасталюдзі́не | прасталюдзі́нах |
Іншыя варыянты: прасталю́дзін.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)