прасталю́дзін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прасталю́дзін | прасталю́дзіны | |
| прасталю́дзіна | прасталю́дзінаў | |
| прасталю́дзіну | прасталю́дзінам | |
| прасталю́дзіна | прасталю́дзінаў | |
| прасталю́дзінам | прасталю́дзінамі | |
| прасталю́дзіне | прасталю́дзінах |
Іншыя варыянты: прасталюдзі́н.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)