прасталы́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прасталы́тка | прасталы́ткі | |
| прасталы́ткі | прасталы́так | |
| прасталы́тцы | прасталы́ткам | |
| прасталы́тку | прасталы́так | |
| прасталы́ткай прасталы́ткаю |
прасталы́ткамі | |
| прасталы́тцы | прасталы́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)