прастакры́лыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| прастакры́лыя | |
| прастакры́лых | |
| прастакры́лым | |
| прастакры́лых | |
| прастакры́лымі | |
| прастакры́лых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)