праслаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праслаўле́нне | |
| праслаўле́ння | |
| праслаўле́нню | |
| праслаўле́нне | |
| праслаўле́ннем | |
| праслаўле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)