прасартава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасарту́ю прасарту́ем
2-я ас. прасарту́еш прасарту́еце
3-я ас. прасарту́е прасарту́юць
Прошлы час
м. прасартава́ў прасартава́лі
ж. прасартава́ла
н. прасартава́ла
Загадны лад
2-я ас. прасарту́й прасарту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прасартава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)