прарыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прарыва́ю прарыва́ем
2-я ас. прарыва́еш прарыва́еце
3-я ас. прарыва́е прарыва́юць
Прошлы час
м. прарыва́ў прарыва́лі
ж. прарыва́ла
н. прарыва́ла
Загадны лад
2-я ас. прарыва́й прарыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прарыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)