прарубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прарублю́ прару́бім
2-я ас. прару́біш прару́біце
3-я ас. прару́біць прару́бяць
Прошлы час
м. прарубі́ў прарубі́лі
ж. прарубі́ла
н. прарубі́ла
Загадны лад
2-я ас. прарубі́ прарубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прарубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)