праро́каваць

‘выступаць прарокам; прадказваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праро́кую праро́куем
2-я ас. праро́куеш праро́куеце
3-я ас. праро́куе праро́куюць
Прошлы час
м. праро́каваў праро́кавалі
ж. праро́кавала
н. праро́кавала
Загадны лад
2-я ас. праро́куй праро́куйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праро́куючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)