прарва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прарву́ прарвё́м
2-я ас. прарве́ш прарвяце́
3-я ас. прарве́ прарву́ць
Прошлы час
м. прарва́ў прарва́лі
ж. прарва́ла
н. прарва́ла
Загадны лад
2-я ас. прарві́ прарві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прарва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)