праракава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праракава́нне праракава́нні
Р. праракава́ння праракава́нняў
Д. праракава́нню праракава́нням
В. праракава́нне праракава́нні
Т. праракава́ннем праракава́ннямі
М. праракава́нні праракава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)