прапішча́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапішчу́ прапішчы́м
2-я ас. прапішчы́ш прапішчыце́
3-я ас. прапішчы́ць прапішча́ць
Прошлы час
м. прапішча́ў прапішча́лі
ж. прапішча́ла
н. прапішча́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прапішча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)