прапі́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прапі́хванне | |
| прапі́хвання | |
| прапі́хванню | |
| прапі́хванне | |
| прапі́хваннем | |
| прапі́хванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)