прапра́ўнук

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прапра́ўнук прапра́ўнукі
Р. прапра́ўнука прапра́ўнукаў
Д. прапра́ўнуку прапра́ўнукам
В. прапра́ўнука прапра́ўнукаў
Т. прапра́ўнукам прапра́ўнукамі
М. прапра́ўнуку прапра́ўнуках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)