прапра́шчур

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прапра́шчур прапра́шчуры
Р. прапра́шчура прапра́шчураў
Д. прапра́шчуру прапра́шчурам
В. прапра́шчура прапра́шчураў
Т. прапра́шчурам прапра́шчурамі
М. прапра́шчуру прапра́шчурах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)