прапрацо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прапрацо́ўка | |
| прапрацо́ўкі | |
| прапрацо́ўцы | |
| прапрацо́ўку | |
| прапрацо́ўкай прапрацо́ўкаю |
|
| прапрацо́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)