прапо́мніць

‘прапомніць каго-небудзь, што-небудзь і пра каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапо́мню прапо́мнім
2-я ас. прапо́мніш прапо́мніце
3-я ас. прапо́мніць прапо́мняць
Прошлы час
м. прапо́мніў прапо́мнілі
ж. прапо́мніла
н. прапо́мніла
Загадны лад
2-я ас. прапо́мні прапо́мніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прапо́мніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)