прапедэўты́чны
прыметнік, адносны
| прапедэўты́чны | прапедэўты́чная | прапедэўты́чнае | прапедэўты́чныя | |
| прапедэўты́чнага | прапедэўты́чнай прапедэўты́чнае |
прапедэўты́чнага | прапедэўты́чных | |
| прапедэўты́чнаму | прапедэўты́чнай | прапедэўты́чнаму | прапедэўты́чным | |
| прапедэўты́чны ( прапедэўты́чнага ( |
прапедэўты́чную | прапедэўты́чнае | прапедэўты́чныя ( прапедэўты́чных ( |
|
| прапедэўты́чным | прапедэўты́чнай прапедэўты́чнаю |
прапедэўты́чным | прапедэўты́чнымі | |
| прапедэўты́чным | прапедэўты́чнай | прапедэўты́чным | прапедэўты́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)