прапаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапару́ прапо́рам
2-я ас. прапо́раш прапо́раце
3-я ас. прапо́ра прапо́руць
Прошлы час
м. прапаро́ў прапаро́лі
ж. прапаро́ла
н. прапаро́ла
Загадны лад
2-я ас. прапары́ прапары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прапаро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)