прапа́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прапа́рванне | прапа́рванні | |
| прапа́рвання | прапа́рванняў | |
| прапа́рванню | прапа́рванням | |
| прапа́рванне | прапа́рванні | |
| прапа́рваннем | прапа́рваннямі | |
| прапа́рванні | прапа́рваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)