прапампо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прапампо́ўка | прапампо́ўкі | |
| прапампо́ўкі | прапампо́вак | |
| прапампо́ўцы | прапампо́ўкам | |
| прапампо́ўку | прапампо́ўкі | |
| прапампо́ўкай прапампо́ўкаю |
прапампо́ўкамі | |
| прапампо́ўцы | прапампо́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)