прападо́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прападо́бнік прападо́бнікі
Р. прападо́бніка прападо́бнікаў
Д. прападо́бніку прападо́бнікам
В. прападо́бніка прападо́бнікаў
Т. прападо́бнікам прападо́бнікамі
М. прападо́бніку прападо́бніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)