прападобнаму́чанік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прападобнаму́чанік прападобнаму́чанікі
Р. прападобнаму́чаніка прападобнаму́чанікаў
Д. прападобнаму́чаніку прападобнаму́чанікам
В. прападобнаму́чаніка прападобнаму́чанікаў
Т. прападобнаму́чанікам прападобнаму́чанікамі
М. прападобнаму́чаніку прападобнаму́чаніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)