пранікне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пранікне́нне | |
| пранікне́ння | |
| пранікне́нню | |
| пранікне́нне | |
| пранікне́ннем | |
| пранікне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)