прані́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прані́званне | |
| прані́звання | |
| прані́званню | |
| прані́званне | |
| прані́званнем | |
| прані́званні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)