праня́ньчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праня́ньчу праня́ньчым
2-я ас. праня́ньчыш праня́ньчыце
3-я ас. праня́ньчыць праня́ньчаць
Прошлы час
м. праня́ньчыў праня́ньчылі
ж. праня́ньчыла
н. праня́ньчыла
Загадны лад
2-я ас. праня́ньчы праня́ньчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час праня́ньчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)