праня́ньчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праня́ньчуся праня́ньчымся
2-я ас. праня́ньчышся праня́ньчыцеся
3-я ас. праня́ньчыцца праня́ньчацца
Прошлы час
м. праня́ньчыўся праня́ньчыліся
ж. праня́ньчылася
н. праня́ньчылася
Дзеепрыслоўе
прош. час праня́ньчыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)