праню́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праню́хванне | |
| праню́хвання | |
| праню́хванню | |
| праню́хванне | |
| праню́хваннем | |
| праню́хванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)