пранумарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пранумару́ю пранумару́ем
2-я ас. пранумару́еш пранумару́еце
3-я ас. пранумару́е пранумару́юць
Прошлы час
м. пранумарава́ў пранумарава́лі
ж. пранумарава́ла
н. пранумарава́ла
Загадны лад
2-я ас. пранумару́й пранумару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пранумарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)