пранармава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пранарму́ю пранарму́ем
2-я ас. пранарму́еш пранарму́еце
3-я ас. пранарму́е пранарму́юць
Прошлы час
м. пранармава́ў пранармава́лі
ж. пранармава́ла
н. пранармава́ла
Загадны лад
2-я ас. пранарму́й пранарму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пранармава́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)