пранармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| пранармава́ны | пранармава́ная | пранармава́нае | пранармава́ныя | |
| пранармава́нага | пранармава́най пранармава́нае |
пранармава́нага | пранармава́ных | |
| пранармава́наму | пранармава́най | пранармава́наму | пранармава́ным | |
| пранармава́ны ( пранармава́нага ( |
пранармава́ную | пранармава́нае | пранармава́ныя ( пранармава́ных ( |
|
| пранармава́ным | пранармава́най пранармава́наю |
пранармава́ным | пранармава́нымі | |
| пранармава́ным | пранармава́най | пранармава́ным | пранармава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)