прамірга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамірга́ю прамірга́ем
2-я ас. прамірга́еш прамірга́еце
3-я ас. прамірга́е прамірга́юць
Прошлы час
м. прамірга́ў прамірга́лі
ж. прамірга́ла
н. прамірга́ла
Загадны лад
2-я ас. прамірга́й прамірга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамірга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)