праміну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праміну́ прамінё́м
2-я ас. праміне́ш праміняце́
3-я ас. праміне́ праміну́ць
Прошлы час
м. праміну́ў праміну́лі
ж. праміну́ла
н. праміну́ла
Загадны лад
2-я ас. праміні́ праміні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час праміну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)