праміну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праміну́ты праміну́тая праміну́тае праміну́тыя
Р. праміну́тага праміну́тай
праміну́тае		 праміну́тага праміну́тых
Д. праміну́таму праміну́тай праміну́таму праміну́тым
В. праміну́ты (неадуш.)
праміну́тага (адуш.)		 праміну́тую праміну́тае праміну́тыя (неадуш.)
праміну́тых (адуш.)
Т. праміну́тым праміну́тай
праміну́таю		 праміну́тым праміну́тымі
М. праміну́тым праміну́тай праміну́тым праміну́тых

Кароткая форма: праміну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)