прамё́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прамё́тніца | прамё́тніцы | |
| прамё́тніцы | прамё́тніц | |
| прамё́тніцы | прамё́тніцам | |
| прамё́тніцу | прамё́тніц | |
| прамё́тніцай прамё́тніцаю |
прамё́тніцамі | |
| прамё́тніцы | прамё́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)