прамяка́ць

‘прамакаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прамяка́ю прамяка́ем
2-я ас. прамяка́еш прамяка́еце
3-я ас. прамяка́е прамяка́юць
Прошлы час
м. прамяка́ў прамяка́лі
ж. прамяка́ла
н. прамяка́ла
Загадны лад
2-я ас. прамяка́й прамяка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прамяка́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)