прамыславі́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прамыславі́к прамыславікі́
Р. прамыславіка́ прамыславіко́ў
Д. прамыславіку́ прамыславіка́м
В. прамыславіка́ прамыславіко́ў
Т. прамыславіко́м прамыславіка́мі
М. прамыславіку́ прамыславіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)