прамы́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прамы́лка | прамы́лкі | |
| прамы́лкі | прамы́лак | |
| прамы́лцы | прамы́лкам | |
| прамы́лку | прамы́лкі | |
| прамы́лкай прамы́лкаю |
прамы́лкамі | |
| прамы́лцы | прамы́лках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)