прамы́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамы́каю прамы́каем
2-я ас. прамы́каеш прамы́каеце
3-я ас. прамы́кае прамы́каюць
Прошлы час
м. прамы́каў прамы́калі
ж. прамы́кала
н. прамы́кала
Загадны лад
2-я ас. прамы́кай прамы́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамы́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)