прамо́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прамо́ўца прамо́ўцы
Р. прамо́ўцы прамо́ўцаў
Д. прамо́ўцу прамо́ўцам
В. прамо́ўцу прамо́ўцаў
Т. прамо́ўцам прамо́ўцамі
М. прамо́ўцу прамо́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)