прамо́ўніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прамо́ўніцтва | |
| прамо́ўніцтва | |
| прамо́ўніцтву | |
| прамо́ўніцтва | |
| прамо́ўніцтвам | |
| прамо́ўніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)