праменява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праменява́нне | |
| праменява́ння | |
| праменява́нню | |
| праменява́нне | |
| праменява́ннем | |
| праменява́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)